Pilot – zawód marzeń. Czy warto zostać licencjonowanym pilotem?
Prestiż zawodu i możliwość realizowania własnych pasji – to najczęstsze powody rozpoczęcia wymagającej ścieżki nauki pilotażu. Warto jednak być wytrwałym, ponieważ włożony wysiłek szybko się zwróci – pilot to zawód gwarantujący nie tylko ciekawe życie, ale i wysokie zarobki, które w najbliższych latach będą rosnąć. Czy honoraria pilotów faktycznie plasują się w ścisłej czołówce? Od czego powinniśmy zacząć, jeśli marzymy o karierze „w chmurach”?
Prestiżowa praca
Zawód pilota cieszy się niezmiennie ogromnym poważaniem społecznym. Pilotów cenimy przede wszystkim za wysokie umiejętności. Doceniamy ich też za poziom wymaganej odpowiedzialności i cechy psychiczne, niezbędne do zachowania „chłodnej głowy” w sytuacji kryzysowej. Do pozytywnego obrazu zawodowego lotnika dochodzi też kwestia zarobków, które od wielu lat niezmiennie plasują w topie wynagrodzeń. Z perspektywy młodych adeptów lotnictwa, zawód pilota to także możliwość realizacji marzeń o podróżach do najdalszych krańców świata.
Ile zarabia pilot samolotu?
Miejsce pracy, typ linii i staż – czyli ilość „wylatanych godzin” – to kluczowe czynniki, wpływające na wysokość zarobków pilotów. Doświadczeni kapitanowie samolotów pasażerskich mogą liczyć na największe gaże, liczące nawet kilkadziesiąt tys. zł miesięcznie. W przypadku naszego rodzimego rynku pracy, średnia zarobków pilota początkującego to ok. 7,6 tys. zł brutto (dane pochodzą z portalu wynagrodzenia.pl – listopad 2018). Im dłuższy staż pracy lub więcej specjalizacji, tym większa szansa na znalezienie dobrze płatnej posady. Młodzi piloci, których kusi praca w lotnictwie cywilnym, często rozpoczynają ścieżkę zawodową od linii czarterowych.
Nauka pilotażu, czyli wymagająca ścieżka zawodowa
Przy analizie ścieżki zawodowej przyszłego lotnika musimy też uwzględnić potencjalne wady. Lotnictwo to branża trudna, wymagająca od kandydatów określonego profilu psychofizycznego – oprócz dobrej formy fizycznej liczy się także silna i zrównoważona psychika. Im wyższa licencja, tym kryteria są bardziej zaostrzone – dyskwalifikują nie tylko poważne choroby, ale także wady wzroku czy słuchu, brak koordynacji oraz słaby refleks. Uzyskanie pozytywnego orzeczenia lekarskiego może utrudnić m.in.: skrzywienie kręgosłupa w odcinku krzyżowo-lędźwiowym, skrzywiona przegroda nosowa, cukrzyca, choroba serca lub astma.
Od jakich kursów rozpocząć?
Doświadczeni piloci przekonują, że autentyczna pasja, wytrwałość, a także, czego nie da się ukryć, określony nakład finansowy na szkolenia samolotowe to niezbędne elementy ścieżki zawodowej każdego lotnika. Minimalny wiek kandydata, który ubiega się o licencję turystyczną to 17 lat. Wymagane jest też wykształcenie gimnazjalne (min.) i ważne orzeczenie lotniczo-lekarskie klasy 2. Zanim rozpoczniemy przeglądanie ofert szkoleń i kursów dla pilotów, warto zastanowić się nad długoterminowym planem naszej kariery:
- W czym chcemy się specjalizować?
- Jaka licencja będzie dobra na początek?
- Gdzie zasięgnąć rady odnośnie realiów pracy w branży lotniczej?
W przypadku młodych pasjonatów lotnictwa, niepewnych odnośnie wyboru ścieżki zawodowej, warto pokusić się o sprawdzenie własnych umiejętności w kursach dla początkujących. Tak zwane „szkolenie zapoznawcze” – tu m.in. podstawowa teoria i lot w symulatorze – pozwoli na wstępne zapoznanie się ze specyfiką podstaw pilotażu i nawigacji.
Jeśli nasze zainteresowanie wzrośnie, kolejnym krokiem może być decyzja o udziale w szkoleniu z pilotażu samolotu ultralekkiego lub w kursie, który umożliwi zdobycie licencji pilota turystycznego – PPL (A). Miłośnicy szybowców mogą z kolei pokusić się o zdobycie licencji pilota samolotu szybowcowego (SPL). Wszystko zależy od tego, czy zdecydujemy się na „sportowo-rekreacyjną”, czy raczej ściśle zawodową ścieżkę rozwoju naszych pasji. Jeśli jesteśmy zdecydowani na drugą opcję, najlepszym wyborem będzie kurs PPL (A) – uzyskanie licencji pilota turystycznego to dobry punkt wyjścia do dalszych, zaawansowanych szkoleń zawodowych np. licencji pilota liniowego ATPL (A).